برگرفته از کتاب «سرزمین جاوید»، اثر موله و فلد
در آن سند تاریخی پس از آن که کوروش خود را معرفی می‌نماید و اسم پدر و جد اول و دوم و سوم خویش را می‌برد و می‌گوید که وی پادشاه ایران، بابل و کشورهای جهات اربعه می‌باشد، چنین می‌گوید:
«اینک که به یاری مزدا تاج سلطنت ایران و بابل، کشورهای جهات اربعه را بر سر گذاشته‌ام، اعلام می‌کنم که تا روزی که زنده هستم و مزدا توفیق سلطنت را به من می‌دهد، دین، آیین و رسوم ملت‌هایی را که من پادشاه آنها هستم، محترم خواهم شمرد و نخواهم گذاشت که حکام و زیردستان من دین و آیین و رسوم ملت‌هایی را که من پادشاه آنها هستم یا ملت‌های دیگر را مورد تحقیر قرار دهند یا به آن توهین نمایند.
من از امروز که تاج سلطنت را بر سر نهاده‌ام، تا روزی که زنده هستم و مزدا توفیق سلطنت را به من می‌دهد، هرگز سلطنت خود را بر هیچ ملتی تحمیل نخواهم کرد و هر ملت آزاد است که مرا به سلطنت خود قبول کند یا قبول ننماید و هر گاه نخواهد مرا پادشاه خود بداند من برای سلطنت آن ملت مبادرت به جنگ نخواهم کرد.
من تا روزی که پادشاه ایران و بابل و کشورهای جهات اربعه هستم، نخواهم گذاشت که کسی به دیگری ظلم کند و اگر شخصی مظلوم واقع شد، من حق وی را از ظالم خواهم گرفت و به او خواهم داد و ستمگر را مجازات خواهم نمود، من تا روزی که پادشاه هستم نخواهم گذاشت کسی، مال غیر منقول یا منقول دیگری را با زور و یا به نحو دیگر بدون پرداخت بهای آن و جلب رضایت صاحب مال تصرف نماید، من تا روزی که زنده هستم نخواهم گذاشت که شخصی، دیگری را به بیگاری بگیرد و بدون پرداخت مزد، وی را به کار وا دارد.
من امروز اعلام می‌کنم که هر کس آزاد است که هر دینی را که میل دارد انتخاب نماید و در هر نقطه که میل دارد سکونت کند، مشروط بر این که در آنجا حق کسی را غصب ننماید و هر شغلی را که میل دارد پیش بگیرد و مال خود را به هر نحو که مایل است به مصرف برساند، مشروط بر این که لطمه به حقوق دیگران نزند.
من اعلام می‌کنم که هر کس مسؤول اعمال خود می‌باشد و هیچ کس را نباید به مناسبت تقصیری که یکی از خویشاوندانش کرده، مجازات کرد و مجازات برادر گناهکار و بر عکس به کلی ممنوع است و اگر یک فرد از خانواده یا طایفه‌ای مرتکب تقصیری شود، فقط مقصر باید مجازات گردد نه دیگران.
من تا روزی که به یاری مزدا سلطنت می‌کنم، نخواهم گذاشت که مردان و زنان را به عنوان غلام و کنیز بفروشند و حکام و زیردستان من مکلف هستند که در حوزه حکومت و مأموریت خود مانع از خرید و فروش مردان و زنان به عنوان غلام و کنیز شوند، رسم بردگی باید به کلی از جهان بر افتد.
از مزدا خواهانم که مرا در راه اجرای تعهداتی که نسبت به ملت‌های ایران، بابل و ملت‌های ممالک جهات اربعه بر عهده گرفته‌ام، موفق گرداند.»
اگر منشور آزادی کوروش را با اعلامیه حقوق بشر مصوب مجلس شورای ملی فرانسه و با اعلامیه حقوق بشر مصوب سازمان ملل متحد در این عصر مقایسه کنیم، منشور آزادی کوروش به مناسبت صراحت، قدمت و پشت پا زدن به رسوم خرافاتی دنیای قدیم برتر و با ارزش‌تر جلوه می‌کند.