با خودت مشکل داری؟
از یه صفت هایی که داری خوشت نمیاد؟
حسودی؟
خودخواهی؟
زود عصبانی میشی؟
خیلی منطقی نیستی؟
پشتکار درست حسابی نداری؟
مخت 24 ساعته چراغ هاردش روشنه؟
تو یه چیزایی که برات مهمه استعداد نداری؟
ترسویی؟
عصبی هستی؟
من من زیاد می‌کنی؟
فکر می‌کنی علامه دهری؟
تمرکز درست حسابی نداری؟
24 ساعته می‌خوای بگی منم هستم؟
از درس بدت میاد؟ اما دوست داری خوشت بیاد؟
خیلی زیاد منطقی هستی و همه چیو با منطق می‌سنجی؟
هیزی؟
کون گشادی؟
خیلی مغروری؟
خیلی پایین تنت فعاله؟
از خشونت خوشت میاد؟
تو گذشته زندگی می‌کنی؟
24 ساعته تو رویا زندگی می‌کنی؟
انتقاد پذیر نیستی؟
نصف اوقات افسرده‌ای؟
نمی‌تونی کسی را تحمل کنی؟
همش دلهره هراس داری از آینده؟
دیگران نمیتونن تو رو تحمل کنن؟
کرم داری؟ دوست داری ملتو اذیت کنی؟
و....
چرا دلت می خواد خودتو عوض کنی؟ این صفتهات ممکنه خیلی باحال نباشن، اما تو، چاره دیگه‌ای نداری... درک می‌کنی؟ چاره‌ای جز پذیرفتن خودت نداری...این صفتها مثل یه چاه توالتن... هر چی بیشتر باهاشون بجنگی و ور بری بیشتر گندش در میاد... ساکن بذارشون... بذار همینجوری بمونن... نجنگ که فایده نداره چون تو عوض‌بشو نیستی... هرچی بیشتر بجنگی بیشتر عذاب می‌کشی و اون صفتهاتم اگه شانس بیاری و قوی‌تر نشن، هنوز سر و مر و گنده سر جاشون می‌مونن... صفتهای ذاتی خودت‌رو نمی‌تونی نابود کنی برادر... اگه نابود کنی یا دیوانه میشی یا بیمار وخیم....
خودت رو قبول کن اینقد بعدش زیبا و آروم میشی و انرژی می‌گیری که حد نداره... همونجورم تا بعضی اوقات داد نزنی ویا به شدت حسادت نورزی آروم نمی‌شی...
بابا بذار بعضی وقتا اینقد مغرور باشی اونقد که هیچکس برات مهم نباشه... ارضا که شدی میگذره میره تا دوباره گرسنت بشه برای غرور داشتن....
اینقد نزن تو سر خودت بابا تلف شدی آخه... ذاتت قشنگ و جذابه و زنده است حتی اگه همه اون صفات بالا رو به نهایت شدتش داشته باشی... هیچ موقع فراموش نکن که تو یه حالت ممکن در بازی احتمالات طبیعت بوده‌ای... دست تو نبوده... اینجوری آفریده شدی و اینجوری هم باید باشی تا طبیعت سرویست نکنه...