دلبستگی به خاک

وقتی شاهد عملی نیک از دیگران است ، بکوشند آن را سرمشق قرار دهند .

وقتی دیگران در سخن گفتن دچار اشتباه می شوند ، به خود بیاموزند که همان خطاء را مرتکب نشوند .

وقتی که حتی تنها در اتاقی تاریک به سر می برد ، به گونه ای رفتار کند که گویی در حضور یک میهمان عالی قدر است .

احساس خود را بیان کند ولی نه بیش تر از آنچه طبیعت راستین اوست .

فقر گنجینه اوست . چنین گنجینه ای را به قیمت زندگی راحت از دست ندهد .

ممکن است کسی احمق به نظر آید ، حال آنکه شاید واقعاً نادان نباشد و فقط دانائی خود را به دقت حفظ کند .

فضیلت ، میوه ای نظم شخصی است و مثل برف و باران از آسمان نازل نمی شود .

ادب پایه تمام فضائل است . بگذارید دیگران پیش از آنکه خودتان را معرفی کنید ، خودشان شما را بشناسند .

قلب آرام و نجیب ، هیچ گاه راه خود را به زور باز نمی کند . کلام آن همچون قطعه های جواهر کمیاب است . به ندرت به نمایش گذارده می شود ولی بسیار پر بها است .

برای رهرو صمیمی ، هر روز ، روزی آکنده از خوشبختی است .

وقت می گذرد ولی او عقب نمی ماند ، نه جلال او را عوض می کند و نه رفتار دور از احترام دیگران .

همیشه خود را اصلاح کنید ، نه دیگران را . از خوبی و بدی بحث نکنید . چون ارزش حقیقت و حقانیت ممکن است قرن دیگر شناخته شود ، لازم نیست برای درک و تحسین آن فوراً قالبی بسازید. بعضی چیزها ، اگر چه صحیح ، مدت ها اشتباه تلقی می شد