کویر

اگر تنهاترین تنهاها شوم ، باز خدا هست ، او جانشین همه نداشتن هاست .

نفرین و آفرین ها بی ثمر است .

اگر تمامی گرگها هار شوند و از آسمان ، هول و کینه بر سرم بارد تو

تو مهربان جاودان آسیب ناپذیر من هستی.

ای پناه ابدی ! تو می توانی جانشین همه بی پناهی ها شوی .

---

---

---

 شگفتا ! وقتی که بودم نمیدیدم ، وقتی می خواند نمی شنیدم .

 وقتی دیدم که نبود ... وقتی شنیدم که نخواند... !

چه غم انگیز است که وقتی چشمه ای سرد وزلال ، در برابرت ، می جوشد و می خواند ومی نالد، تشنه ء آتش باشی و نه آب ، و چشمه که خشکید , چشمه که از آن آتش که تو تشنه ء آن بودی بخار شد و به هوا رفت ، و آتش ، کویر را تافت و در خود گداخت و از زمین آتش روِِِِِِِیید و از آسمان آتش بارید ، تو تشنه ء آب گردی و نه تشنه ء آتش ، و بعد ، عمری گداختن از غم نبودن ، کسی که ، تا بود ، از غم نبودن تو می گداخت !

....... و تو آموختی که آنچه دو روح خویشاوند را ، در غربت این آسمان و زمین بی درد ، دردمند میدارد و نیازمند بیتاب یکدیگر میسازد ، دوست داشتن است ، و من در نگاه تو ، ای خویشاوند بزرگ من ، ای که در سیمایت هراس غربت پیدا بود و در ارتعاش پر اضطراب سخنت ، شوق فرار پدیدار ! دیدم که تو تبعیدی این زمینی .

........ و اکنون تو با مرگ رفته ای و من ، اینجا ، تنها به این امید دم میزنم که با هر نفس ، گامی به تو نزدیکتر میشوم و ...

---

---

---

این زندگی من است......

---

---

---